Παρασκευή 19 Σεπτεμβρίου 2014

1ο Διεθνές Συνέδριο για τον Τουρισμό και τα Προσκυνήματα

Αυτές τις μέρες (17-20.09.2014) διοργανώνεται στο Σαντιάγκο ντε Κομποστέλα της Ισπανίας από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Τουρισμού των Η. Ε., το Υπουργείο Βιομηχανίας, Ενέργειας και Τουρισμού της Ισπανίας και την τοπική κυβέρνηση της Γαλικίας, το Πρώτο Διεθνές Συνέδριο για τον Τουρισμό και τα Προσκυνήματα.

Θεματικές του συνεδρίου θα αφορούν τη διασύνδεση του προσκυνηματικού τουρισμού με την ανάπτυξη των τουριστικών υποδομών, τις τοπικές θρησκευτικές παραδόσεις και πρακτικές, το ανθρωπογενές και φυσικό περιβάλλον και την αειφορία, με ξεχωριστή αναφορά στην προσκυνηματική παράδοση των Φραγκισκανών.



Πηγή: http://www.pilgrimage2014.com/programa/?lang=en

Δευτέρα 1 Σεπτεμβρίου 2014

Ορεινή Κορινθία - Ψάρι: Εγκαίνια Μονοπατιών Πολιτισμού & 1η Γιορτή Σταφίδας, 30-31 Αυγούστου 2014

Μου άρεσε σαν ιδέα. Όπως και όλες οι σχετικές δράσεις της Ελληνικής Εταιρείας Περιβάλλοντος Πολιτισμού με τίτλο "Μονοπάτια Πολιτισμού", στην Αττική (Μαραθώνας), στα Δωδεκάνησα (Πάτμος), στις Κυκλάδες (Σίκινος, Σίφνος), στην Ορεινή Κορινθία (Ψάρι), ενώ σε εξέλιξη είναι άλλες τρεις (Σαντορίνη, Επίδαυρος, Αίγινα).

Αυτές τις μέρες εγκαινιάστηκαν διαμορφωμένα μονοπάτια στην περιοχή του χωριού Ψάρι στην Ορεινή Αρκαδία. Συνδυάστηκαν με την τοπική γιορτή σταφίδας και γενικά τα μονοπάτια συσχετίζονται με την αμπελοκαλλιέργεια, δημιουργώντας ένα κοινό brand.

Ελπίζουμε παρόμοιες πρωτοβουλίες να λάβουν χώρα και σε άλλες περιοχές της Ελλάδας, όπως στην Κρήτη.

Περισσότερα στοιχεία:
http://www.monopatiapolitismou.gr/
http://www.psarikorinthias.gr/

Σάββατο 9 Αυγούστου 2014

Ευρωπαϊκό ποδηλατικό μονοπάτι στα όρια του Σιδηρού Παραπετάσματος (IronCurtain Trail)

Στο πρότυπο των υφιστάμενων διαδρομών "Berlin Wall Trail" και "German German Border Trail", που βασίστηκαν στη ψυχροπολεμική οριοθέτηση μεταξύ των δύο Γερμανιών για την ειρηνική επανάχρηση του χώρου με μεγάλο συμβολισμό και ιστορική μνήμη, προτάθηκε μία διευρυμένη εκδοχή τους που περιλαμβάνει όλο το μήκος των συνόρων με το Σιδηρούν Παραπέτασμα στην Ευρώπη.

Η έναρξη του ποδηλατικού μονοπατιού είναι βόρεια, στη Θάλασσα του Μπάρεντς και συνεχίζει στα ιστορικά όρια του Σιδηρού Παραπετάσματος προς τα νορβηγικό-ρωσικά σύνορα και τα ρωσο-φινλανδικά σύνορα  προχωρώντας νοτιοδυτικά στη Βαλτική Θάλασσα κατά μήκος των ακτών της Εσθονίας, της Λετονίας, της Λιθουανίας, της Πολωνίας και του τμήματος της πρώην Λαϊκής Δημοκρατίας της Γερμανίας. Έπειτα στρέφει προς Νότον, κατά μήκος των παλαιών συνόρων μεταξύ Ανατολικής και Δυτικής Γερμανίας. Στη συνέχεια η πορεία  ακολουθει τα νότια-νοτιοδυτικά σύνορα της Τσεχικής Δημοκρατίας, της Σλοβακίας, της Ουγγαρίας και της Ρουμανίας. Η διαδρομή μετά διασχίζει τον Δούναβη και μπαίνει στα Βαλκάνια, κατά μήκος των συνόρων της Βουλγαρίας και της πρώην Γιουγκοσλαβίας, μετά συναντά την Ελλάδα και στρέφει προς τα Ανατολικά κατά μήκος των συνόρων της Βουλγαρίας με την Ελλάδα και την Τουρκία, μέχρι τις ακτές της Μαύρης Θάλασσας.

Η συνολική διαδρομή ειναι ενδεικτική, υπάρχουν πολλαπλές τοπικές παραλλαγές με χρήση υφιστάμενων οδικών δικτύων διασυνοριακά όπου μπορεί κανείς να επιλέξει πως θα κινηθεί στον χώρο και ποια μέρη να επισκεφτεί.

Η μοναδικότητα της πορείας του μονοπατιού αυτού είναι ότι διέρχεται από πολλά εθνικά πάρκα και συνδυάζει ένα ευρύ φάσμα ανέγγιχτων σε μεγάλο βαθμό φυσικών τοπίων, λόγω της θέσης τους στα σύνορα και τις πρώην ζώνες αποκλεισμού. Συνδέει επίσης ως πολιτιστική διαδρομή πολλά μνημεία, μουσεία και υπαίθριες ιστορικές εγκαταστάσεις με αξία τη μνήμη για την περίοδο που η Ευρώπη ήταν διαιρεμένη και τους ειρινικούς αγώνες των λαών της Κεντρικής και Ανατολικής Ευρώπης για να ξεπεραστούν οι διαχωρισμοί.


Πηγή: http://www2.ironcurtaintrail.eu/uploads/brochure_iron_curtain_trail.pdf

Χάρτης της διαδρομής,
πηγή: http://www2.ironcurtaintrail.eu/uploads/brochure_iron_curtain_trail.pdf

Τετάρτη 22 Ιανουαρίου 2014

Άγνωστα Βιομηχανικά Μνημεία ΙΙ: Διημερίδα στην Αλεξανδρούπολη και επισκέψεις σε άγνωστα βιομηχανικά μνημεία


Το συγκρότημα επεξεργασίας μετάλλου του παλαιού μεταλλείου
στην Κίρκη Έβρου, © www.instagram.com/echaritopoulos 
Τις δύο πρώτες μέρες του Νοεμβρίου στην Αλεξανδρούπολη έλαβε χώρα η επιστημονική διημερίδα με τίτλο, «Η βιομηχανική κληρονομιά της Περιφέρειας Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης, πολύτιμο απόθεμα για μια βιώσιμη ανάπτυξη». Τελέστηκε υπό την αιγίδα της Περιφέρειας Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης και το Παράρτημα Θεσσαλονίκης της Μη Κυβερνητικής Οργάνωσης Ελληνική Εταιρεία Περιβάλλοντος Πολιτισμού.

Η παρακολούθηση της διημερίδας ήταν ένα εικονικό ταξίδι σε βιομηχανικά και μεταλλευτικά συγκροτήματα, τα οποία άνθησαν τον προηγούμενο αιώνα στη Βόρεια Ελλάδα. Κάθε εισήγηση ήταν και ένας σταθμός στο ταξίδι των ακροατών. Οι λέξεις και οι εικόνες ήταν το μεταφορικό μέσον σ’ αυτό το ταξίδι. Οι σταθμοί στο ταξίδι ήταν το μεταλλευτικό συγκρότημα της Κίρκης, το εργοστάσιο «Τζίβρε» στο Σουφλί, το μεταλλευτικό συγκρότημα της Θάσου, το μουσείο Καπνού του δήμου Καβάλας, το Ασβεστοχώρι Θεσσαλονίκης και τα βιομηχανικά κτήρια της πόλης του Βόλου. Βέβαια το ταξίδι συνεχίστηκε και εκτός συνόρων στην περιοχή της Τοσκάνης στην Ιταλία, στη Ρουμανία και στη Γερμανία. Εκτός από τις εικονικές επισκέψεις, οι διοργανωτές είχαν συμπεριλάβει και δύο επισκέψεις. Την Παρασκευή στο μεταλλευτικό συγκρότημα της Κίρκης και το Σάββατο στην πόλη του Σουφλίου.


Κτήριο του συγκροτήματος "Τζίβρε",
© www.instagram.com/echaritopoulos

Λεπτομέρεια από τον μηχανολογικό
εξοπλισμό που σώζεται στο Μεταξουργείο
"Τζίβρε", © www.instagram.com/echaritopoulos

Εκεί οι συμμετέχοντες είχαν την ευκαιρία να επισκεφτούν το βιομηχανικό συγκρότημα μεταξουργείου του «Τζίβρε», στο μουσείο Μετάξης του Πολιτιστικού Ιδρύματος Ομίλου Πειραιώς και το δημοτικό μουσείο Σουφλίου (το αρχοντικό Μπρίκα). Οι επισκέψεις αυτές βοήθησαν του συμμετέχοντες να έρθουν σε επαφή με την τοπική ιστορία και τη βιομηχανική κληρονομιά της περιοχής.


                                                                                          



 Γεώργιος Τρ. Αναγνωστάρας


Παρασκευή 10 Ιανουαρίου 2014

Πολυτέλεια και παράδοση, διαδρομές του νερού, ένα διήμερο στο Λιτόχωρο #greece #litochoro #destination

Όπως τουλάχιστον διαμορφώθηκε για το δικό μας διήμερο. 

© www.instagram.com/echaritopoulos

Είχαμε από καιρό αποφασίσει να πάμε  στο ξενοδοχείο Cavo Olympo στην Πλάκα Λιτοχώρου. Καθώς όμως στην τουριστική περίοδο οι τιμές είναι κατά τεκμήριο υψηλές, μία πολύ καλή λύση ήταν να ψάξουμε για χαμηλές τιμές off season. Η τιμή που βρήκαμε (70 ε) τη θεωρήσαμε αρκούντως value for money. Το ξενοδοχείο έχει την πολύ σωστή πολιτική να λειτουργεί all year around, κάτι που λείπει ιδιαίτερα από την ελληνική τουριστική αγορά.
Η ανατολική πλευρά του ξενοδοχείου,
©
 www.instagram.com/echaritopoulos



Μας είχε αρέσει εξαρχής η επιλογή των γήινων κυρίως χρωμάτων στη δυτική όψη του συγκροτήματος του ξενοδοχείου καθώς και το χαμηλό προφίλ του (2 όροφοι) που δεν έρχεται σε αντιθέσεις με το φυσικό περιβάλλον. Από το εσωτερικό του συγκροτήματος  και την ανατολική πλευρά του, η διαλεκτική και η θέα προς το υδάτινο στοιχείο αποτελούν την κεντρική ιδέα. Στο λόμπυ οι κίονες και τα σταυροθόλια εσωτερικά ίσως φαντάζουν λίγο παράταιρα, αλλά industrial επιρροές ισορροπούν το αποτέλεσμα.


© www.instagram.com/echaritopoulos

Το βραδάκι ψάχνοντας για φαγητό, ένα γρήγορο googlάρισμα προέκρινε το εστιατόριο Γαστροδρόμιο. Πραγματικά μια αναζήτηση στο ίντερνετ μπορεί να θεωρηθεί πολύ επαρκής ως στατιστικό δείγμα. Το εστιατόριο είχε άμεση εξυπηρέτηση και ενδιαφέροντα πιάτα σε fusion διάθεση ανάμεσα στην τοπική παράδοση και τη διεθνή κουζίνα. Στα συν του η αρκετά ενημερωμένη λίστα κρασιών, όπου προσωπικά εκτίμησα τη στήριξη σε παραγωγούς της Μακεδονίας. Παρόλο που ο κατάλογος των φαγητών εμφανίζει πολλούς γευστικούς πειρασμούς, εάν δείξει κάποιος "πειθαρχία" μπορεί να δώσει γύρω στα 20 - 30 ε το άτομο με ποτό.



Τα λάβαρα των ναών και σωματείων του Λιτοχώρου,
© www.instagram.com/echaritopoulos
Η επόμενη μέρα, ημέρα εορτής για όλη την Ελλάδα, για το Λιτόχωρο έχει τη δική της σημασία με τη ρίψη του Σταυρού στην κοιλάδα του Ενιπέα και τη σύσσωμη συμμετοχή της τοπικής κοινωνίας και των επισκεπτών. Ο ποταμός Ενιπέας, που πηγάζει από τον Όλυμπο, ορίζει από τα βόρεια τον οικιστικό χώρο του Λιτοχώρου. Ο οικισμός, ακολουθώντας διαχρονικά πολεοδομικά πρότυπα, βρίσκεται σε ένα επίμηκες εδαφικό έξαρμα (γλώσσα γης) ανάμεσα στον Ενιπέα και μικρότερα ρέματα στα νότια. Ο Ενιπέας με τη σημαντική ροή υδάτων αποτέλεσε παραγωγικό χώρο προβιομηχανικών εγκαταστάσεων, όπου με την κινητήρια δύναμη του νερού λειτούργησαν νερόμυλοι, νεροτριβές και βυρσοδεψεία.

Στον ρου του Ενιπέα, © www.instagram.com/echaritopoulos

Ο νερόμυλος σε επανάχρηση,
© www.instagram.com/echaritopoulos
Στην περιοχή της κοιλάδας του Ενιπέα βορείως του Λιτοχώρου, σε χώρο που διασώζονται κτήρια των προβιομηχανικών εγκαταστάσεων, γίνεται η ρίψη του Σταυρού στα Θεοφάνεια. Σε κοντινή απόσταση ένας νερόμυλος ανακαινίστηκε και επαναχρησιμοποιείται πια ως ομώνυμη ταβέρνα - καφέ, όπου σε μία προσπάθεια vintage διακόσμησης, εντοπίζεται μεταξύ άλλων τμήμα του μηχανολογικού εξοπλισμού από το σύστημα άλεσης των σιτηρών στη φυσική του θέση.

Επιβίωση μηχανολογικού εξοπλισμού στον νερόμυλο,
© www.instagram.com/echaritopoulos

Η θέση των προβιομηχανικών εγκαστάσεων στον ποταμό Ενιπέα βορείως του Λιτοχώρου, όπου γίνεται η ρίψη του Σταυρού στα Θεοφάνεια.